سایت آوای وزمتر

مرگ تراژيك ميرزا

وچند توضيح لازم

ضمن سپاس بيكران از بازديدكنندگان فهيم ،  چندتن از دوستان گرامي از شيوه ي اطلاع رساني مقاله ي «مرگ تراژيك ميرزا كوچك خان» چندان راضي نبودند و اين شيوه را «يك سويه» دانسته و هر يك با نظرهاي مختلف ـ و در آخر از ما خُرده گرفته اند. عزيزي هم سخت دلگير شده بود كه چرا در كنار«مرگ تراژيك ميرزا كوچك خان»، ادامه اش را كه به مرگ حيدرعمواوغلي و«64 روز بعد از دستگيري اش» اختصاص داشت كه «اين دو مرگ روايت شده  ، مكمل هم اند مي بايست در كنارهم براي بازديدكنندگان به نمايش در بيايد» و گويا به نظر مي رسد ما به آنها جفا نموده ايم . شايد هم حق داشته باشند و صد البته كه دارند.

اما ،‌اولن دست ما در اين خصوص بسته است و چون خود مقاله يا پروژه ي عظيم ! در مالكيت شخص يا اشخاص خاص است و قانونن چنين حقي را نداريم . از طرفي هم اين پروژه ي سريالي در هشت قسمت و در هر شماره در ده صفحه منتشر شده است و از همه مهمتر قسمت ششم آن (64روز بعد ...) به تعصب از عكسي بود كه با پس و پيش كردن چند كلمه از كتاب دكتر آلياني ، و اگر به دقت در زير نويس ؟ همان عكس «خانه يي در پايكوهاي روستاي «ميان رز»... در سال اخير روي همان خانه اوليه و با همان سبك معماري نخستين بازسازي شده » كنكاش نماييم آيه را مي توان خواند خصوصن اينكه در آخر مقاله «64 روز بعد از دستگيري...» آنچنان تردستانه آمده است :«فراموش نمي كنيم كه كتاب دكتر آلياني صرف نظر از تدوين و ويرايش نامناسبش داراي اطلاعات بسيارارزشمندي از درون ناحيه اي است كه كانون تشكيلات جنگل در مهمترين دوران خود در آن استقرار يافته بود و حاوي داده هاي فراوان است .اول با جزئيات زياد است كه با تلاش بسيار توسط نويسنده فراهم شده و تاكنون در هيچ منبع ديگري ديده نشده است و صادقانه بگويم كه برخي از ايده هاي اين نوشته با اتكا به اين داده ها شكل گرفته است . از اين رو اين دگر انديشي نگارنده به هيچ وجه نافي كوشش زياد و ارائه اطلاعات ذيقيمتي كه تنها او از وقايع روزهاي آخر جنگل براي نخستين بار به دست داده نيست بلكه انتظار دارد دكتر آلياني حقايق بيشتري ارائه كند و اگر بخواهد هنوز هم مي تواند با بيان حقايق بيشتر به تاريخ جنگل كمك نمايد به گفته ي شاعر تنها صداست كه مي ماند ! آنهم صداي حقيقت.»

ولي بقول شاعر و پژوهشگر تالش شمسي پور خشتاوني :«... اگر نانوشته هاي مرحوم ابراهيم فخرايي در اختيار استاد سميعي [پدرويراستاري ايران]قرار نمي گرفت شايد ايشان از سطر به سطر خار ،‌نقاط مه گرفته كتاب سردار جنگل ردپايي از سردار غلامعلي بابا ماسوله يي را پيدا نمي نمود.و يا در آثار مرحوم گيلك كه پردازش يادداشت هايش در اختيار زنده ياد سرتيب پور بود،‌رشادت هاي سپهسالار لشكر جنگ انقلاب 7ساله ميرزا ، شهيد نعمت ا... خان آلياني ، با آن تيم ورزيده ي قلم «ميراث گرانقدر مردم نجيب» چه كاوش ها كه نكرد؟ حال اين صداست كه مي ماند اما كدام صدا؟! بماند!».

لذا با سپاس دوباره از نكته سنجان تارنماي مان به اطلاع مي رسد در پُست بعدي نواري را كه در اختيار داريم كه 11 سال پيش در مصاحبه يي كه بخش وسيعي از آن به نهضت جنگل اختصاص داشت پياده شده در اختيار بازديدكنندگان فهيم قرار خواهيم داد.